Büyük A hakkında, insanları kıracak birkaç söz söyleyeyim.

"A Hisse Senetleri, belki de son kurtuluş dalgası"

-- Bu beklenen A hisseleri artışı, onların yükselişle döşedikleri bir yol olabilir, yatırımcıların cehenneme giden yolu.

Bu A hisse senedi artışını birçok kişi umut olarak görüyor ama ben bunun daha çok özenle hazırlanmış bir tuzak gibi olduğunu düşünüyorum. Çünkü A hisse senedinin altyapı kodu, zaten yeniden yazıldı:

Birincisi, işlev farklılaşması A-hisselerinin "yeni normu"dur: Birincil hedefi artık hissedarlar için getiri yaratmaktan daha uzak, daha çok "istikrar" olan siyasi genel durumu hizmet etmeye odaklanmıştır.
Bunun dışında, "yatırımcılara getiri sağlama" hedefinin önünde, piyasanın daha önemli bir hedefi var, "ülkeye sermaye kazandırma".
ABD stabilcoin yasası, ABD borsa zincirine geçişi gibi finansal devrimlerin yerel sermaye üzerindeki çekim etkisiyle karşı karşıya kaldığında, A hisseleri sermayeyi tutmak için "zenginlik etkisi" yaratmak zorundadır. Bu aslında bir ekonomik istikrar sağlama şeklidir, ancak daha önceki yalnızca finansal piyasa istikrarını koruma ile kıyaslandığında, açıkça bir artırma ve yükseltmedir.

İkincisi, kurumsal indirim: "istikrar" her şeyi bastırdığında, politik el piyasanın yerini alır ve tek fiyat belirleyici haline gelir. Sonuç, yapay bir yavaş boğa piyasası ve sistematik "değerleme indirimi"dir.
Hükümet hem borsa yükselirken güveni artırmayı umuyor, hem de özel sektörün (özellikle AI alanında) bununla güçlenip kontrolden çıkmasından korkuyor. Bu "hem istemek hem de istemek" çelişkisi, tüm piyasa için görünmez bir tavan belirliyor.

Üçüncü, dış kısıtlamalar: İçsel çelişkilerin üzerinde, dışarıda Damokles'in kılıcı var. AI ve kripto para birimleri "egemen bireyleri" silahlandırarak, "egemen devletlerin" sermaye kontrollerine karşı koyma yeteneği kazandırıyor. Amerika, stabilcoin yasası aracılığıyla, bu trendi aktif bir şekilde benimseyerek, küresel sermayeye uyumlu ve verimli bir "Mısır'dan çıkış" otoyolu inşa ediyor.
Çin-ABD rekabetinin ve teknolojik devrimin birleşimi, Renminbi varlıklarına sahip olmanın büyük, ölçülemeyen bir risk primi ekledi.

Dördüncü, güven çöküşü: Yüzeydeki "istikrarı" sürdürmek için resmi ekonomik anlatı ile piyasa gerçeği, bireysel hisler arasındaki uçurum giderek büyüyor. Makro veriler güvenilirliğini kaybettiğinde, yatırımcılar temel değerlere güvenemedikleri için sadece spekülatif oyunlar oynamak zorunda kalıyor. Piyasanın "güven primi" tamamen "güven iskonto"suna dönüştü, ortak bir anlayışın temeli çökmüş durumda. A hisseleri, boğa piyasasının sonundaki kripto paraların meme'lerine daha çok benziyor; Noel ağacına yapılan sulama, çoğu hisse senedinin kaçınılmaz sonu.

Beşincisi, inanç kaybı: Bu, "kaçış dalgasını" tetikleyen son saman çöpüdür. Yıllarca süren ayı piyasası, yatırımcıların sabrını ve inancını tüketmiştir. Bu yükseliş dalgası, daha fazla insan tarafından "resmi müdahale, çıkışları gizleme" stratejisi olarak fark edildiğinde, büyük batık maliyetler artık kalmayı sağlamak için bir neden olmaktan çıkar, aksine ayrılmanın en büyük itici gücü haline gelir. Çünkü onlar için, bu belki de pozisyon kapatmanın son fırsatı olabilir. Bu tür bir zihniyet yayıldıkça, pazarın sonuna doğru sadece kaçış yarışına dönüşecektir.

Sonunda, kazanılamayacak bir savaş: A-hisse senedi piyasası artık kendisini yeni bir zincir üzerindeki finansal sistemle asimetrik bir sistematik rekabet içinde buluyor.
Geçmişte, rekabet borsa arasında meydana geliyordu, örneğin New York Borsası ile Şanghay Borsası arasında.
Şimdi, rekabet iki temel farklı sermaye "işletim sistemi" arasında gerçekleşiyor. Biri kapalı, yukarıdan aşağıya talimatlarla yönetilen ve siyasi istikrarı birincil hedef olarak gören bir sistem; diğeri ise açık, kurallarla düzenlenmiş ve teknik verimlilik ile küresel etkileşimliliği merkezine alan bir sistem. Verimlilik ve güvene dayalı bu yarışta, büyük A'nın dayandığı Çin'in mevcut finansal modeli oldukça büyük bir dezavantajda.
Tek savunma aracı, çıkış maliyetlerini artırmak ve ülke içinde bir refah yanılsaması yaratmaktır.